Deze maand bestaat de boekhandel 5 jaar. En één van de leuke dingen van een winkel op een eiland, met veel vaste klanten, is toch wel het zien opgroeien van de kinderen van die klanten. Zo is het meisje dat als baby meemocht toen haar ouders in de koffiehoek van een afstand van een Kinderboekenweekfeestje kwamen genieten inmiddels een volgroeide prinses, die zelf haar boeken kiest. Haar moeder is inmiddels kinderboekenschrijver, maar dat is weer een ander verhaal. Kinderen die vijf jaar geleden Geronimo Stilton van hun zakgeld kwamen kopen, wandelen nu ietwat voorovergebogen achter hun vader aan met young adult titels in hun grote klauwen. Of juist een heel dunnetje, van Harry Mulisch: voor de lijst.
Een puber heeft eeuwigheidswaarde. Hoezeer ze per generatie ook veranderen, een puber blijft een puber. Pubers zijn moe, weten niet wat ze moeten met ledematen die alle kanten op groeien, en allerlei mensen moeten wat van ze. Dingen waar de puber geen zin, geen tijd, geen aandacht voor heeft. Als vader van zo’n sujet, ‘het ligt op de bank en het kijkt met oortjes in IPAD, TV en IPhone tegelijk’ schreef journalist en schrijver Michele Serra het fijne boekje ‘Wacht op mij!’.
Over de constatering dat het ooit zo makkelijk was van dat jochie te houden, een grote man nu waar je jezelf –godskolere!- hier en daar in herkent. Over de ontmoeting met vriendinnetjes, en zelfs met ‘de tatoeerde’ van je zoon. Over de hunkering naar contact en de afschuw over het eigen falen om met dat onbekende wezen om te gaan.
Wacht op mij is grappig, pijnlijk eerlijk, mooi en intelligent geschreven. Een goed kado voor alle ouders die kampen met rondslingerende ledematen in huis, slechts aan elkaar verbonden met witte Apple-snoertjes.
Wacht op mij! – Michele Serra
uitgeverij Lebowski – € 17,50
(recensie van Corine)